آیات قرآن پیرامون فریضه امر به معروف و نهى از منکر
آیات قرآن پیرامون فریضه امر به معروف و نهى از منکر
الذین ان مکناهم فى الارض اقاموا الصّلاة و آتوا الزّکاة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر وللّه عاقبة الامور[1]
آنها کسانى هستند که اگر در زمین به آنان قدرت بخشیدیم نماز برپا مىدارند و زکات مىدهند و امر به معروف و نهى از منکر مىکنند و سرانجام کارها با خداست.
و لتکن منکم امّة یدعون الى الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون[2]
باید از میان شما گروهى باشند که به سوى نیکى بخوانند و امر به معروف و نهى از منکر کنند و آنها همان رستگارانند.
یومنون باللّه و الیوم الآخر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یسارعون فی الخیرات و اولئک من الصّالحین[3]
به خدا و روز جزا ایمان دارند و امربهمعروف و نهىازمنکر مىکنند و به انجام کارهاى خیر مىشتابند؛ این گروه از شایستگانند.
و المومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یقیمون الصّلاة و یوتون الزّکاة و یطیعوناللّه و رسوله اولئک سیرحمهم اللّه انّ اللّه عزیز حکیم[4]
مردان و زنان با ایمان دوستان یکدیگرند؛ امربهمعروف و نهىازمنکر مىکنند و نماز برپا مىدارند و زکات مىدهند و خدا و رسولش را اطاعت مىکنند؛ خداوند به زودى آنها را مورد رحمت خود قرار مىدهد؛ مسلّما خدا نیرومند و فرزانه است.
کنتم خیر امّة اخرجت للنّاس تامرون بالمعروف و تنهون عن المنکر و تومنون باللّه و لو آمن اهل الکتاب لکان خیرا لهم منهم المؤمنون و اکثرهم الفاسقون[5]
شما بهترین امتى هستید که در میان مردم پدیدار شدهاید؛ امر به معروف و نهى از منکر مىکنید و به خدا ایمان دارید و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند، برایشان بهتر است؛ برخى از آنان ایمان دارند؛ ولى بیشترشان فاسقند.
التّائبون العابدون الحامدون السّائحون الرّاکعون السّاجدون الآمرون بالمعروف و النّاهون عن المنکر و الحافظون لحدود اللّهو بشّر المومنین[6]
آنان توّابان، عابدان، سپاسگزاران، روزهداران، راکعان، ساجدان، فرماندهندگان به نیکى و بازدارندگان از زشتى و حافظان حدود خدایند و مؤمنان را بشارت ده.
یا بنیّ اقم الصّلاة و امر بالمعروف و انه عن المنکر و اصبر على ما اصابک انّ ذلک من عزم الامور[7]
اى پسرک من، نماز را برپا دار و امربهمعروف و نهىازمنکر کن و در برابر مصائبى که بر تو مىرسد، شکیبا باش که این از کارهاى سترگ است.
المنافِقونَ و المنافقاتُ بعضُهم مِن بعضٍ یأمرونَ بالمنکرِ و یَنهَونَ عن المعروفِ. [8]
مردان و زنان منافق طرفدار یکدیگر ند ، به زشتى امر مى کنند و از نیکى باز مى دارند .
اُدعُ الى سبیل رَبِّکَ بالحکمةِ و المؤعظةِ الحسنةِ [9].
با سخن حکیمانه و پند نیکو مردم را به راه خداوند دعوت کن .
والعصرِ إنَّ الانسانَ لَفى خُسرٍ الّا الذین آمَنوا و عَمِلوا الصالحاتِ و تَواصَوا بالحقِّ و تَواصَوا بالصبرِ . [10]
قسم به زمان که انسان قطعاً همیشه در حال زیان است مگر کسانى که ایمان آوردند و همه کارهاى نیک را انجام دادند و یکدیگر را به عقاید حق و اخلاق نیکو توصیه نمودند .
أتأمُرونَ الناسَ بالبِرِّ و تَنسَونَ انفُسَکم. [11]
آیا مردم را به کار نیک امر مى کنید ولى خودتان را فراموش مى کنید .
الذین آمَنوا بالصبرِ و تَواصَوا بالمرحمةِ اولئک اصحابُ المیمنةِ. [12]
ایمان آوردند و یکدیگر را به صبر و مهربانى توصیه نمودند . ایشان اهل یمن و سعادتند .
کانوا لایَتَناهَون عن منکرٍ فَعَلوه لبئس ما کانوا بَفعَلونَ. [13]
یکدیگر را از کارهاى زشت نهى نمى کردند . این ( خوددارى از نهى از منکر ) چه کار زشتى بود که مرتکبمىشدند.
لا خیرَ فى کثیرٍ مِن نجویهم الّا مَن أمَرَ بصدقةٍ او معروفٍ او اصلاحٍ بینَ الناسِ و مَن یَفْعَلْ ذلکَ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللَّهِ فسوف تُؤتیه اجراً عظیماً. [14]
هیچ فایده اى در سخنان سرى آنان نیست مگر کسى که به صدقه دادن یا کار هاى نیک و اصلاح اختلافات مرد سخن نهانى گوید . پس هر که به خاطر رضاى خدا این کار را انجام دهد بزودى پاداش بزرگى به او خواهیم داد.
خُذ العفوَ و أمُر بالعُرفِ و أعرِضْ عن الجاهلینَ. [15]
طریقه عفو و بخشش را پیش گیر و به کار نیک امر کن و ( چنانچه نپذیرند) از مردم نادان روى گردان .